Η ραπτική είναι μια τέχνη γεμάτη μυστικά. Κάθε βελονιά κρύβει ιστορίες που περνάνε από γενιά σε γενιά, από μάστορες σε μαθητευόμενους, από γονείς σε παιδιά.
Στην ταινία Το Μπλε Καφτάνι βουτάμε σε αυτόν τον κόσμο μέσα από τον Χαλίμ, έναν από τους τελευταίους ράφτες στο Μαρόκο που φτιάχνει καφτάνια στο χέρι, όπως τα έμαθε από τον πατέρα του. Μαζί με τη σύζυγό του, τη γλυκιά Μίνα, κρατάνε ένα μικρό μαγαζί στη μεδίνα του Σαλέ, γεμάτο χρώματα, τόπια υφάσματος και κλωστές που μοιάζουν με θησαυρό.
Όμως οι καιροί αλλάζουν. Οι πελάτες βιάζονται, ζητάνε πιο γρήγορες παραδόσεις, πιο φθηνές τιμές. «Ο άντρας μου ράβει στο χέρι, έχει τον δικό του ρυθμό» λέει η Μίνα στις πελάτισσες που ανυπομονούν. Κι έτσι μπαίνει στην ιστορία ο Γιούσεφ, ένας νεαρός μαθητευόμενος με όρεξη να μάθει κάθε μυστικό που ο Χαλίμ έχει να του δώσει.
«Το καφτάνι πρέπει να αντέξει περισσότερο από αυτόν που το φοράει» ψιθυρίζει ο Χαλίμ στον Γιούσεφ, ενώ περνάνε μαζί τη χρυσή κλωστή μέσα από το ύφασμα. Κι αυτή η φράση είναι η καρδιά της ταινίας: η παράδοση που μένει ζωντανή, ακόμα κι όταν όλα γύρω αλλάζουν.
Το Μπλε Καφτάνι δεν είναι απλώς μια ιστορία για τη ραπτική. Είναι μια ταινία για την αγάπη, τη συνεργασία, και την αξία που έχει να δίνεις τον χρόνο και την ψυχή σου σε κάτι που αγαπάς.
Λίγα λόγια για την ταινία
Το Μπλε Καφτάνι (The Blue Caftan) είναι ταινία της Μαροκινής σκηνοθέτιδας Maryam Touzani, που κυκλοφόρησε το 2022. Προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Καννών και ήταν η επίσημη υποψηφιότητα του Μαρόκου για τα Όσκαρ 2023 στην κατηγορία Διεθνούς Ταινίας. Πρωταγωνιστούν οι Lubna Azabal, Saleh Bakri και ο Ayoub Missioui.
H ταινία με άγγιξε βαθιά και είναι από αυτές που προτείνω να δεις. Με συγκίνησε ο τρόπος που μιλά για την τέχνη της ραπτικής, μια τέχνη που αγαπώ κι εγώ μέσα από αυτό εδώ το blog. Όπως οι ήρωες βάζουν ψυχή σε κάθε βελονιά, έτσι κι εγώ βρίσκω χαρά και έμπνευση μέσα στα υφάσματα, τα χρώματα και τα μοτίβα. Το Μπλε Καφτάνι μου θύμισε γιατί η ραπτική δεν είναι μόνο τεχνική· είναι τρόπος να μοιράζεσαι αγάπη, φροντίδα και ιστορίες που μένουν ζωντανές στον χρόνο.
Με υφασμάτινους χαιρετισμούς,
Ελευθερία