Υπάρχουν ηθοποιοί που αλλάζουν ρούχα ανάλογα με τον ρόλο — και υπάρχουν κι εκείνοι που μέσα από τους ρόλους τους ορίζουν ολόκληρα στυλιστικά κεφάλαια. Η Diane Keaton ανήκει σίγουρα στη δεύτερη κατηγορία. Με το αγορίστικο καπέλο της, τα ανδρικά παντελόνια και εκείνη τη χαρακτηριστική χαλαρότητα που κάνει κάθε look να μοιάζει effortless, έχει γράψει τη δική της ιστορία στο σινεμά και στη μόδα.
Ο πρόσφατος θάνατός της μάς οδήγησε σε έναν πολύωρο κινηματογραφικό μαραθώνιο “à la Keaton” — κι ανάμεσα σε δάκρυα και χαμόγελα, θυμηθήκαμε γιατί το στυλ της ήταν και παραμένει μοναδικό.
Annie Hall — το στυλ που έγινε “σχολή”
Το 1977, η Annie Hall, -στα ελληνικά Ο νευρικός εραστής– του Woody Allen δεν ήταν απλώς μια υπέροχη ρομαντική κομεντί. Ήταν η στιγμή που το στυλ απέκτησε άποψη. Τα ρούχα που φόρεσε η Keaton — παντελόνια με πιέτες, γιλέκα, γραβάτες και oversized σακάκια — φαίνεται πως είχαν επιλεγεί από την ίδια. Οι πηγές μας λένε ότι “μόνο ένα σακάκι και μια γραβάτα” αγοράστηκαν από τον Ralph Lauren για την ταινία. Πολλά από τα υπόλοιπα κομμάτια αντλήθηκαν από τη δική της γκαρνταρόμπα. Εκείνη έφερε στην οθόνη την αίσθηση του προσωπικού, του αληθινού, του “φοράω ό,τι με εκφράζει”. Και έτσι γεννήθηκε ο όρος “Annie Hall style” — μια αισθητική που ισορροπεί ανάμεσα στο ανδρικό και το γυναικείο, στο κλασικό και το απρόβλεπτο.
Manhattan — η κομψότητα του “less is more”
Δύο χρόνια αργότερα, στο Manhattan, η Keaton συνεχίζει να ντύνεται με ρούχα που συνδυάζουν την απλότητα με την αστική φινέτσα. Πουκάμισα, φαρδιές γραμμές και εντυπωσιακά μαλακά υφάσματα. Είναι το είδος του στυλ που δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει — αλλά το κάνει ακριβώς γι’ αυτό. Ένα λευκό πουκάμισο, ένα μπεζ παντελόνι, ένα μακρύ παλτό. Το look της είναι η επιτομή της απλότητας.
Father of the Bride — η φινέτσα της μαμάς
Τη δεκαετία του ’90, στην ταινία ο “Πατέρας της Νύφης”– με την οποία έχουμε γελάσει και κλάψει άπειρες φορές- συναντάμε πια μια διαφορετική Keaton: πιο μαλακή, πιο “σπιτική”, χωρίς ωστόσο να χάνει κανένας ίχνος από το αξεπέραστο στυλ των προηγούμενων ετών. Πλεκτά σε γήινες αποχρώσεις, μαλακά κασμίρ, μεταξωτά φουλάρια και εκείνη η ανεπιτήδευτη κομψότητα που κάνει κάθε εμφάνισή της να αποπνέει ζεστασιά και οικειότητα.
Something’s Gotta Give — Η απόλυτη αυτοπεποίθηση
Περισσότερο από είκοσι χρόνια αργότερα, στην ανεπανάληπτη ταινία “Κάλλιο αργά παρά… αργότερα” με συμπρωταγωνιστή της τον Jack Nicholson, η Keaton επαναπροσδιορίζει την κομψότητα των 50+. Ζιβάγκο, λευκά σύνολα, καπαρντίνες και ψηλόμεσες φούστες. Ένα στυλ που δεν φωνάζει· απλώς ξέρει τη δυναμική του. Ένα στυλ σίγουρο, χωρίς υπερβολές.
Book Club — κομψότητα με μπόλικη δόση χιούμορ
Στο Book Club (2018), η Keaton εμφανίζεται με ρούχα που — κυριολεκτικά — βγήκαν από τη δική της ντουλάπα. Επιβεβαιώνει ότι το στυλ δεν έχει ηλικία. Με καμπαρντίνες, φαρδιά παντελόνια, φουλάρια και καπέλα, παραμένει πιστή στις αγαπημένες της σιλουέτες, με εύστοχους συνδυασμούς. Το κλασικό αναμιγνύεται με το μοντέρνο — και τα ρούχα μοιάζουν να αφηγούνται την ίδια ιστορία που ξεκίνησε δεκαετίες πριν.
Η αισθητική της Diane Keaton
Αν θα έπρεπε να συνοψίσουμε το στυλ της σε τρεις λέξεις: ύφασμα, ελευθερία, αυθεντικότητα. Σακάκια από tweed, πουκάμισα από λινό, μαλακά πλεκτά και δερμάτινες ζώνες — όλα φορεμένα με τρόπο που δηλώνει ότι η μόδα είναι πάνω απ’ όλα προσωπική έκφραση. Tα πιο όμορφα ρούχα δεν είναι αυτά που μας “ντύνουν”, αλλά εκείνα που μας εκφράζουν.
Από τα πρώτα της κινηματογραφικά βήματα μέχρι και σήμερα, το στυλ της Keaton υπήρξε σημείο αναφοράς. Οι σχεδιαστές αγάπησαν την εικόνα της, τα περιοδικά τη φιλοξένησαν ξανά και ξανά, και τα social media γέμισαν με αναρτήσεις για να τιμήσουν την “queen of androgynous chic”. Ίσως γιατί το μήνυμά της παραμένει διαχρονικό: ντύσου για σένα, όχι για τους άλλους. Το προσωπικό στυλ δεν είναι αποτέλεσμα τάσεων αλλά χαρακτήρα. Είναι η ευκολία να φοράς ένα ανδρικό παλτό και να το κάνεις δικό σου, να μετατρέπεις ένα απλό λευκό πουκάμισο σε statement. Και να χαμογελάς, με εκείνη την αφοπλιστική σιγουριά, που καμία μόδα δεν μπορεί να αντιγράψει.
