Ταξιδεύοντας πίσω στο χρόνο, θα διαπιστώσει κανείς ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της ιστορίας ότι η κορδέλα είναι από τα παλαιότερα διακοσμητικά υφάσματα. Ο άνθρωπος πάντα αναζητούσε τρόπους να διακοσμήσει τα ρούχα του και τα υπάρχοντά του. Και παρότι δεν έχουμε πάρα πολλά ιστορικά στοιχεία για τις κορδέλες, ξέρουμε π. χ. στον Μεσαίωνα, οι εξωτικές κορδέλες από την ανατολή πωλούνταν από πλανόδιους εμπόρους σε όλη την Ευρώπη, τον 16ο αι. το αγγλικό κοινοβούλιο επιχείρησε να κάνει τη χρήση της κορδέλας στην ένδυση αποκλειστικό προνόμιο των ευγενών. Έναν αιώνα μετά η κορδέλα έγινε της μόδας και αναδείχθηκε χάρη στο εμπόριο του μεταξιού.

Έτσι οι κορδέλες χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον ως διακοσμητικά τελειώματα στα ενδύματα στα λευκά είδη, στα έπιπλα αλλά και ως αξεσουάρ στο δέσιμο και το πλέξιμο των μαλλιών. Η τεράστια ζήτηση για τις κορδέλες προκάλεσε ένα είδος επανάστασης και ανέδειξαν το Coventry (Αγγλία) και τη Λυών (Γαλλία) σε κέντρα του design της κορδέλας. Στην Αγγλία επίσης, κατά τη Βικτωριανή εποχή (1837- 1901) παρατηρήθηκε τεράστια αύξηση της ζήτησης για κορδέλες καθώς φορέματα, εσώρουχα, παλτά, κάπες και καπέλα χρειάζονταν “αμέτρητα” μέτρα κορδέλας για τη διακόσμησή τους.

Στη σύγχρονη εποχή, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η βιομηχανία της κορδέλας κατασκεύασε συνθετικές και χάρτινες κορδέλες που χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον σε συσκευασίες δώρου.

Σήμερα, μπορείς να βρεις στην αγορά δεκάδες είδη κορδέλας.  Πολύχρωμες αλλά και μονόχρωμες, βαμβακερές, σατέν, βελούδινες ή μεταξένιες, συνθετικές, με σύρμα για να στέκουν ή απλές, με σχέδια, πουά, ριγέ, καρώ, δαντελένιες ή με γαζί, στο μέσον ή στις άκρες, χριστουγεννιάτικες, πασχαλινές, γιορτινές και ότι βάζει ο νους σου. Αν οι παραπάνω δεν σε ικανοποιήσουν, θα βρεις μαγαζιά που τυπώνουν πάνω σε κορδέλα ό,τι τους ζητήσεις.